Ahmet Batman'in toplam 183 sayfadan oluşan eseri bir sure çok satanlar listesinde bulundu. İki akşam, 3 saati geçmeyecek bir zaman diliminde kitabı bitirdim. 183 sayfadan çok daha az sayfa okuyorsunuz çünkü aradaki boş sayfalar hayli fazla.
Alırken çok ilgimi çekmemesine rağmen denemek istedim ama okuduktan sonra her çok satan kitabı "beğenirim nasılsa çok satılmış" diye düşünmemin saçma olduğunu gördüm, okurken eğlendiğimi söyleyemeyeceğim hatta bazı sayfaları sıkıldığım için süper hızlı okuyarak geçtim :)
Bir erkeğin ağzından bir aşk hikayesi anlatılıyor, erkek koşulsuz seviyor, kız onu sevmeyi beceremiyor, her fırsatta kalbini kırıyor, değerini bilmiyor. Daha iyi durumda olan erkek arkadaşı ile ilişkisine devam ediyor, taa ki aldatıldığını öğrenene kadar. Bu arada onu koşulsuz seven adam da şehri terk ediyor. Onun yokluğu kıza çok dokunuyor, sevdiğini fark ediyor, pişman oluyor...
Hikaye çok sıradan ve fazla depresif, resmen güzel bir şey olmuyor kitapta. En sonunda birlikte olmayı başarıyorlar fakat bu son beni çok da mutlu etmiyor açıkçası. Hikaye boyunca ikisinin de hayatında ciddi kayıplar yaşanıyor ve okuyucuların bilinçaltına "aşka kavuşmanız için çok acılar çekmelisiniz" mesajı gidiyor.
Hikaye gerçek de olabilir, bilmiyorum, gercek hayatta da acılar var tabi bunları anlatmasın demiyorum fakat gerçek hayattan sıyrılıp daha farklı deneyimler okumak varken bu kadar yavan ve keyif kaçıran bir kitap yazılmasını anlayamıyorum.
Tavsiye etmeyeceğim bir eser olmuş ne yazık ki.
Ahmet Batman pişmanlıktır :)
Kitap Puanım: 2 / 10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder